Καλώς ήρθατε στον Ιστοτόπο μας
Λίγα λόγια για τον μοναχό Δανιήλ.    
    
 

Ο μονάχος Δανιήλ γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου το 1970 στο Düsseldorf (Ντίσελντορφ) της Γερμανίας όπου και τελείωσε το γερμανικό λύκειο.
Το 1989 ήλθε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία αρχικά στην Τρίπολη και κατόπιν στην Ξάνθη.
Σπούδασε τουριστικά επαγγέλματα και το 1994 επέστρεψε στην Ελλάδα για να εργασθεί ως ξεναγός. Μέσα από την δουλειά του ήρθε σε επαφή με το Άγιον Όρος όπου ξεναγούσε τουρίστες με καράβι γύρω από την χερσόνησο του Άθου.
Το 1996 δέχθηκε πρόταση για τους Αγίους Τόπους της Ιερουσαλήμ όπου γνώρισε τα προσκυνήματα και τα αγάπησε
Αποφάσισε να ενταχθεί στην αγιοταφική αδελφότητα και τον Ιούνιο του 1996 εκάρη δόκιμος μοναχός από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρο με το όνομα Ζακχαίος.
Υπηρετεί σε διάφορα προσκυνήματα καθώς και στην αρχιγραμματεία του πατριαρχείου.
Το 1998 εγκαταλείπει τα Ιεροσόλυμα για προσωπικούς λόγους και μεταβαίνει στο Άγιον Όρος στην σκήτη του Αγίου Παντελεήμονα για να υπηρετήσει στο κελί του Αγίου Αθανασίου ως δόκιμος.
Ακολουθούν συγχρόνως διάφορα προσκυνητικά ταξίδια όπως: Αίγινα, Προυσιώτισσα, Εύβοια, Κύπρος, Αλεξάνδρεια διακονώντας παντού και μαζεύοντας εμπειρίες μοναχικού βίου και πίστεως.
Το 2002 επιστρέφει στην Ιερουσαλήμ με την ευχή του πατριάρχη Ειρηναίου όπου υπηρετεί στην Αγία Πόλη της Βηθλεέμ. Εκεί εκάρη μοναχός από τον πατριάρχη Ειρηναίο και έλαβε το όνομα Σωφρόνιος.
Λόγο της πολύ δύσκολης κατάστασης στο πατριαρχείο και τον πόλεμο στα παλαιστινιακά εδάφη, δεν δέχεται την ιεροσύνη από τον Ειρηναίο και μεταβαίνει στην Ελλάδα προς αναζήτηση μετανοίας. Λίγο αργότερα πέφτει ο Ειρηναίος από τον πατριαρχικό θώκο.
Ο Δανιήλ μεταβαίνει στην Κέρκυρα στην ιστορική Μόνη της Παλαιοκαστρίτσας με ηγούμενο τον αρχιμανδρίτη Ευθύμιο Δούη, ο οποίος τον αγκάλιασε και του ανέθεσε διακόνιμα στην Μόνη.
Το Πάσχα του 2006 εστάλη στην Μόνη της Μυρτιώτισσας για να υπηρετήσει και να διακονήσει εκεί.
Ο μοναχός Δανιήλ από την πρώτη στιγμή αγάπησε το μοναστήρι, εργάζεται σκληρά και έχει θέσει υψηλούς στόχους στη νέα του διακονία.
πρώτον να επισκευάσει και να διορθώσει τις οποιεσδήποτε ζημιές ή φθορές υπήρχαν στα κτίρια και στους υπόλοιπους χώρους της Μονής λόγο έλλειψης συντήρησης για χρόνια,
δεύτερον να κάνει την Μονή έναν χώρο λειτουργικό προσπαθώντας να προσελκύσει και άλλους μοναχούς
και τρίτον να διαμορφώσει και να ομορφύνει την Μονή τιμώντας την Χάρη Της και να προσφέρει στον απλό επισκέπτη αλλά και στον προσκυνητή την αίσθηση της γαλήνης και της αγάπης και μιαν ανάμνηση έντονα χαραγμένη στα βάθη της καρδιάς που θα τον συνοδεύει για πολλά χρόνια.
Εδώ τελειώνει η αναζήτηση του Δανιήλ. Πέταξε την άγκυρα στο μικρό μοναστήρι της Παναγίας Μυρτιώτισσας όπου διαμένει και υπηρετεί εώς σήμερα.